top of page

Aflevering 3: dolverliefd en een fort van dons (een ouder)

  • Foto van schrijver: Silke De Backer
    Silke De Backer
  • 3 feb
  • 3 minuten om te lezen

In deze aflevering gaat Floortje in gesprek met haar nicht Sanne, mama van twee kinderen. Hoe luistert een ouder naar kinderpoëzie? Welke gedichten raken hen het meest? En hoe helpt poëzie om de wereld van een kind beter te begrijpen? Een gesprek over troost, liefde en aandacht.


"Fout" - Over troost en het zoeken naar aandacht

Floortje: Sanne, welkom! Vandaag lezen we een aantal gedichten en praten we over hoe poëzie kinderen (en ouders) kan raken. We beginnen met Fout van Riet Wille, uit De deur is moe - Versjes op een kier.


"Er viel een steen op mijn teen, papa had niets gezien."


Heel kort en krachtig. Wat doet dit versje met jou?


Sanne: Het is meteen herkenbaar. Het laat zien hoe kinderen soms op zoek zijn naar troost. Niet alleen fysieke troost, maar ook de emotionele aanwezigheid van hun ouder. Als ouder is het niet altijd makkelijk om te weten wat een kind bedoelt als ze "daar" zeggen. Het doet me nadenken over hoe we als volwassenen soms signalen missen.


"Kussen" - Over liefde en aandacht vragen

Floortje: Dit volgende gedicht heet Kussen, uit Lichtjes in je ogen van Hans en Monique Hagen.


"Mijn papa wil mijn mama kussen, maar ik dring er lekker tussen."


Herkenbaar?


Sanne: Absoluut! Kinderen willen altijd centraal staan. Als mijn man en ik elkaar even vasthouden of knuffelen, komen onze kinderen er meteen tussen. Ze eisen hun plekje op en willen gezien worden. Dit gedicht verwoordt dat gevoel perfect.


Floortje: Dat is zo mooi aan kinderpoëzie. Het zijn kleine observaties die een hele wereld openen.


"Pinguïns" - Over liefde in alle vormen

Floortje: Dan hebben we nog een heel bijzonder gedicht, Pinguïns van Bette Westera, uit Uit elkaar. Het gaat over twee mannelijke pinguïns die samen een ei willen verzorgen, maar eerst een steen uitbroeden.


Sanne: Zo mooi. Het laat op een speelse manier zien dat liefde en zorg niet gebonden zijn aan traditionele rollen. Mijn oudste zoon vroeg laatst ook: "Kan ik ook twee papa’s hebben?" Dit gedicht helpt om zo’n gesprek te openen.


Floortje: Het mooie is dat de natuur soms een verrassende spiegel is voor menselijke relaties. Dit gedicht nodigt uit tot nadenken over gezin, liefde en diversiteit.


"Muis in de ochtend" - Cadeautjes van katten en vriendschap

Floortje: Een ander prachtig vers is Muis in de ochtend van Kasper Peters, uit Kapitein in de hangmat. Hierin krijgen we een inkijkje in hoe vriendschap ook in kleine gebaren kan zitten—ook als die niet altijd gewenst zijn, zoals een kat die een muis brengt als cadeau.


Sanne: Ik moest meteen aan onze kat denken, die soms "cadeautjes" meebrengt. Het gedicht raakt aan iets heel belangrijks: vriendschap heeft verschillende vormen, en iedereen uit liefde op een andere manier.


"Siberië" - Over verlangen naar warmte en geborgenheid

Floortje: Als afsluiter lezen we Siberië van Bart Moeyaert, uit Verzamel de liefde. Dit gedicht draait om verlangen naar warmte en geborgenheid:


"Geef me je jas van teddyberen, sla je arm om me heen."


Sanne: Dit voelt als een knuffel in woorden. Je leest de hunkering naar liefde en bescherming. Dit is poëzie die niet alleen voor kinderen is, maar net zo goed voor volwassenen.


Floortje: Precies. En dat is het mooie van poëzie. Het is tijdloos en universeel.


Poëzie is voor iedereen

Dit was aflevering 3 van Een Kinderpoëzie Podcast. We hebben gepraat over troost, liefde, aandacht en hoe poëzie helpt om gevoelens te begrijpen. Poëzie is niet alleen om te lezen, maar om te voelen en te beleven.


🎶 Muziek door Wolf de Backer📚

Tot de volgende aflevering! ✨



Comments


bottom of page