Aflevering 6: alles en een knievelletje (een leerkracht)

In deze aflevering gaat Floortje in gesprek met Liesbeth, een leerkracht met een passie voor taal en poëzie. Hoe wordt kinderpoëzie ingezet in de klas? Welke gedichten blijven hangen bij kinderen? En hoe helpt poëzie om over moeilijke thema’s te praten? Een gesprek over speelsheid, taalplezier en poëzie in het onderwijs.

"Daar ben je" - Over verwondering en nieuw leven

Floortje: Liesbeth, welkom! Laten we beginnen met een gedicht uit Daar ben je van Hans en Monique Hagen:

"Daar ben je. Eindelijk, je naam is nieuw. Iedereen zegt hem. Iedereen weet hem."

Wat doet dit gedicht met jou?

Liesbeth: Dit is zo’n puur en teder gedicht. Ik lees dit graag voor als er een broertje of zusje geboren is in de klas. Kinderen worden dan meteen stil en verwonderd. Het laat zien hoe bijzonder het is dat er iemand nieuw op de wereld komt, en hoe groot de impact van een naam al meteen is.

Floortje: Ja, het is een prachtig welkom aan een nieuw leven. En ook heel herkenbaar voor kinderen, want de geboorte van een baby in de familie roept veel vragen en emoties op.

Liesbeth: En precies daarom is poëzie zo waardevol in de klas. Het verwoordt gevoelens die kinderen misschien nog niet kunnen uitleggen.

"Wat is dood?" - Over moeilijke thema’s bespreekbaar maken

Floortje: Dit volgende gedicht komt uit Doodgewoon van Bette Westera:

"Wat is dood? Dood is nergens bang voor. Dood doet niemand pijn. Dood hoeft niet te huilen. Dood is stil. Dood is klein."

Wat vind jij van dit soort poëzie in de klas?

Liesbeth: Ik vind het heel belangrijk. Kinderen komen vroeg of laat in aanraking met verlies, en poëzie kan helpen om gevoelens bespreekbaar te maken. Dit gedicht is zo zacht, zo eerlijk. Het geeft ruimte om zonder angst over dood te praten.

Floortje: Merk je dat kinderen daar open voor staan?

Liesbeth: Ja! Ze hebben vaak al veel gedachten over doodgaan, maar volwassenen durven dat gesprek soms niet aan te gaan. Poëzie opent die deur.

"Zullen we een bos beginnen?" - Over verbeelding en natuur

Floortje: Dit is een favoriet van veel kinderen, uit Zullen we een bos beginnen? van Jaap Robben:

"Zullen we een bos beginnen? Dat kan overal. Eerst een boom, dan nog een boom. Kijk eens hoe groot ons bos al is!"

Wat maakt dit gedicht zo fijn voor in de klas?

Liesbeth: Het is een uitnodiging om samen te dromen. Kinderen vinden het geweldig om hun eigen bos te verzinnen. Dit soort gedichten prikkelen de verbeelding en maken taal speels. Soms laten we kinderen tekenen wat ze zich voorstellen, en de resultaten zijn altijd fantastisch.

Floortje: Het laat ook zien hoe iets kleins – een idee, een boom – kan groeien tot iets groots.

Liesbeth: Precies! En kinderen ervaren zo dat woorden ook kunnen groeien, net als bomen.

"Ik denk dat ik ontvoerd ben" - Over identiteit en grenzen

Floortje: Dit volgende gedicht is uit Ik denk dat ik ontvoerd ben van Pim Lammers:

"Mijn ouders zeggen dat ik hun kind ben. Maar wat als dat niet zo is? Wat als ik eigenlijk ergens anders hoor?"

Hoe reageren kinderen op dit soort gedichten?

Liesbeth: Dit vinden ze geweldig! Het speelt in op hun fantasie, maar ook op hun gevoel van identiteit. Iedereen heeft weleens gedacht: "Wat als ik verwisseld ben in het ziekenhuis?" Dit gedicht neemt die gedachte serieus en maakt er een spannend spel van.

Floortje: En tegelijkertijd raakt het aan grotere thema’s zoals identiteit en familie.

Liesbeth: Ja, en dat zonder zwaarte. Dat is het mooie van poëzie: het kan serieuze onderwerpen speels maken.

"Knievelletje" - Over klank en taalplezier

Floortje: Als afsluiter heb ik een gedicht uit Jij begint van Kees Spiering:

"Knievelletje, kriebelteen. Snap jij wat ik bedoel? Taal is spelen, taal is voelen. Taal is meer dan een smoel."

Wat maakt dit soort gedichten zo leuk voor kinderen?

Liesbeth: Dit is puur taalplezier! Het laat kinderen voelen dat woorden niet alleen betekenis hebben, maar ook ritme, klank en energie. Dit is wat ik in de klas het liefst doe: kinderen laten ervaren dat taal een speeltuin is.

Floortje: En dat ze zelf ook woorden kunnen verzinnen.

Liesbeth: Ja, precies! Als ik dit voorlees, gaan kinderen spontaan hun eigen woorden bedenken. Dat is toch fantastisch?

Poëzie als taalavontuur in de klas

Poëzie prikkelt, verwondert en opent gesprekken. In deze aflevering ontdekten we hoe gedichten een plek vinden in de klas, hoe ze moeilijke thema’s bespreekbaar maken en hoe ze kinderen laten spelen met taal.

🎶 Muziek door Wolf de Backer📚

Tot de volgende aflevering! ✨

Luister nu via Spotify